Poetess Rita Odeh
Nazareth
ריטה עודה
همسة:
هذي جراحي
فادخلوها
آمنين
לחישה
אלה הם
הפצעים שלי
תכנסו
בתחושה של
בטחון
~
انطلاق
أكتب
فألمسَ النجومَ
في لحظة ميلادٍ
ما بينَ
موت ٍومـَـوتٍ
آخر
השתחררות
כשאני כותבת
אני נוגעת
בכוכבים
ברגע של לידה
בין מוות
למוות אחר
~
الوصايا
لا
تكسر الوصايا العشر
المنقوشة
على أبوابِ قلبينا
لئلا
نرتديَ أقمشةَ اللعنة
فتتوارثها الأجيال
הדיברות
אל תשבור
את עשרת הדיברות
החָטוּבות
על ליבנו
פן נלבש את הקללה
והדורות יירשו אותה ..!
~
شِيزُوفْرينْيـــَا
قَرَنْفُلَةً مَزْهُوَّةً
بــِشَمْسِهَا
كَانـــَتْ
قَطَفَهَا
وَعَلى رَفٍّ مـــَا
في مَنْزلٍ نــــَاء
خَلَّفَهـــــَا
مِنْ غَيْر مـــَا
مـــَاء
وَإلَى الآنْ هِيَ
أنــــــَا
סכיזופרניה
היא היתה
פרח צפורן
שפורח בשמשו
קטף אותה
אביר כלשהו
ובבית רחוק
על מדף כלשהו
בלא טיפה
של מים כלשהי
השאיר אותה
ועד כה
היא
אני
~
صليب الصّمت
علّقوني على صليب
منذ ان وُلِدتُ
وقالوا: أنثى
ثبّتوا يديّ بالمسامير
على خشبة الزمن
ثبّتوا رجليّ بالمسامير
على خشبة الغَبَن
وقالوا:
"أنثى .. أنثى !"
غسلوا أفكاري بالنار
رويدا رويدا
زرعوا حقول إرادتي
شجرة
تظلّ تتآكل تتآكل
رويدا رويدا
علّموني
كلّ أبجديّة الحَزَن
ألبسوني
كلّ أقنعة الصّمت
وقالوا:
"آه أنثى ..
مجرّد أنثى !"
צלב השתיקה
תלו אותי
על צלב מאז
נולדתי
ואמרו : "אישה "
קבעו ידי
במסמרים
על קרש העתים
קבעו רגלי
במסמרים
על קרש המרמה
ואמרו : "אישה...אישה!"
כבסו
מחשבותיי באש לאט לאט
שתלו בשדות
מאוויי
עץ ההולך
ומתפורר
קמעא קמעא
למדו אותי את
אלפבית
הצער כל כלו
הלבישוני
בכל רעלות
השתיקה
ואמרו :
" אה...אישה !
בסך הכל אישה "
~
صرخة إعراب
إلى متى
يظلّ الإنسانُ الصادقُ
ضميرا مستترا
وتظلّ الأقزام
المشبّهة بالأفعال
تنصب وترفع
ما تشاء
متى تشاء..!!
צעקת דקדוק
עד מתי
יהיה האדם
הישר
גוף נסתר
ואילו הגמדים שדומים
לפעלים
יעלו ויורידו כל מה שהם
רוצים
מתי שהם
רוצים
~
إختنــَاق
أمْـلــكُ أمَلا
لكن
لا أملك نافذة ً
أ ُطـِلُّ منـها
عليـه
חנק
יש לי חלום
אבל אין לי
חלון
שישקיף עליו
~
حَظْرُ تَجَوُّل
تَسَلَّلْتُ بِحُرِيَّة
إِلَى مَدِينَةِ أَفْكَارِك
فَاسْتَوْقَفَنِي جُنْدِيٌّ عَابِر
عَلَى بَوَّابَةِ أَسْرَارِك
وَصَرَخَ: "هُوِيَّة "!
وَحِينَ أَدْرَكَ أَنِّي عَرَبِيَّة
صَادَرَ أَحْلاَمِي
עוצר
שוטר שהזדמן
ליד השער של
מחשבותיך
עצר אותי
בצעקה:
" תעודת זהות ..!! "
וכשנודע לו
שאני ערביה
הוא עקל את
חלומותיי
~
لصوصيّة
الحياةُ قنديلٌ
لكن :
من سرقَ زيته.. ?!
גנבה
החיים הם
מנורה
אך : מי גנב
את הזית שלה .. ?!
~
صـِرَ ا ع
يُحاصرُني الحزنُ
فأحاصرُه ُ
حتـّى آخر رَمَــق
حقــًا:
البقاءُ دومًا للأقوى
מאבק
כשהעצב
שם עלי מצור
אני שמה עליו
מצור
כפול
בעצם :
רק לחזק יש
קיום
~
صمــت
لـنصمتَ قليلا
لنـُنـْصتَ طويلا
هاهـُم:
إنَّّ
وأنّ
وليتَ
ولعلّ
يهرولون إلينـــا
ونحن
وحيدان وحيدان
שקט
בוא נשתוק
לרגע
בוא נקשיב
לרגע
הנה הם :
למה
איך
איפה
ומתי
רצים אלינו
ואילו שנינו
בודדים
ב ו ד ד י ם
~
توأم الرّوح
كأنّني
ولدتُ يوما توأما
نصفُهُ الأوّل:
" أنا "
ونصفُهُ الثّاني:
" أنت "
תאום הנפש
כמו
נולדתי בשעתו תאומים
חציו הראשון:
"אני"
וחציו השני:
"אתה"
~
أَيـْنَ المَفـَرّ ؟
أَسـْتـَقـِلُّ القـِطـَارَ
وَأُسـَافـِرُ فـِي رِحـْلـَةِ
نـَقـَاهـَةٍ مـِنْ قـَدَرِكَ
فـَأَجـِدُكَ وَقَد
شَـغـَلتَ المـَقـْعـَدَ الشـَّاغـِر
فـِي قـَلْبـِي
وَفـَي يـَدِكَ تـَذْكـَرَة
بـِاتجـَاهٍ وَاحـِد
היכן המפלט
עולה על רכבת
מפליגה במסע
החלמה מגזרת
ידך
ואז אני
מוצאת אותך
תופש את
המושב הפנוי
בתוך ליבי
ובידך כרטיס
לכיוון אחד
~
ازدواجيــّة
التجـأتُ لكفـِّكَ
عـَدوًا خلفَ
قمح ِ حـَنـَان ٍ
فاكتشفتُ أنّها
قادرة ٌ
أيضـًا على الصَّـفع
כפילות
חיפשתי מקלט
תוך כף היד
שלך
בריצה אחרי
חיטה של חיבה
וגליתי
שביכולתה
גם לתת מקות
~
الحبر أبقى
كــَفاكَ عويلا
على حلم ٍمَســْكـُوب
كـَفـْكـفْ دَمعـَكَ
واكتـُبنـي:
الحبـرُ أبقـَى
مِن الحُـــبّ
רק הדיו
יאריך ימים
תפסיק לילל
על חלום שנשפך תנגב את
דמעותיך
ותכתב אותי
הדיו יאריך
ימים
יותר מהאהבה
ليست هناك تعليقات:
لا يسمح بالتعليقات الجديدة.